Hampir
saban minggu sejak 2 atau 3 bulan kebelakang ini panggilan, rayuan dan
pemintaan untuk orang ramai turun beramai-ramai untuk berdemonstrasi. Orang ramai diminta berkumpul kemudian berarak
beramai-ramai bagi menyatakan bantahan atau protes. Belbagai badan-badan NGO
dan politik menganjurkan nya.
Dalam kes yang
sudah menjadi sebahagian daripada upacaya ritual demonstrasi untuk menunjukkan prihatin
di atas masalah Palestin dengan kekejaman yang dibuat oleh Zionis Israel. Nasib malang pembunuhan beramai-ramai yang
menimpa Mesir bagi menguraikan penunjuk-penunjuk perasaan secara aman mendapat
aura demonstrasi yang terbaru. Sebelum daripada
itu apa yang berlaku di Syria,di Iraq dan nasib menimpa orang-orang Rohingya mendapat tempat.
Rayuan demi
rayuan, permintaan untuk orang ramai turun demostrasi bagi menyatakankan
prihatin dan meminta pihak berkenaan melakukan sesuatu. Nota bantahan dihantar
kepada kedutaaan berkenaan.
Selepas
balik daripada demostrasi apa lagi yang di perlu ?
Ya,
pemimpin-pemimpin demostrasi akan mengadakan sidang akhbar. Keesokkan harinya
keluarlah kenyataan-kenyataan mereka di dada-dada akhbar. Paling kurang pamirkan
sendiri di muka-muka blog rasmi NGO masing-masing.
Selepas itu
apa lagi yang perlu dibuat ?
Ya,
jalankan kempen mengutip wang atau sumbangan daripada orang ramai. Kemudian hantarkan
sumbangan wang itu ke negara-negara berkenaan atau kumpulan sasaran.
Selepas itu
apa lagi yang perlu dibuat ?
Ya, jalankan majlis berdoa munajat beramai-ramai dan qunud nazilah.
Ya, jalankan majlis berdoa munajat beramai-ramai dan qunud nazilah.
Selepas itu
apa lagi yang perlu dibuat ?
Krisis-krisis
yang kita membuat demonstasi bukan menjadi semakin menipis bahkan semangkin
membesar. Krisis itu membelon besar sehingga menjadi krisis kemanusiaan bukan
sahaja di Palestin, bahkan di Iraq, di Syria dan akhir-akhir ini di Mesir.
Selepas itu
apa lagi yang perlu dibuat ?
Bersabar
dan mencari idea bagi tindakan yang baru dan lebih berkesan.
No comments:
Post a Comment