Adakah Jepun akan Mengalami Masalah seperti Greek

Krisis kewangan Greek telah menimbulkan kejutan kepada pasaran di seluruh dunia. Dalam masa dua tahun bujet deficit telah melonjal daripada 4 % kepada 13 %. Sekarang ini negara-negara Eropah yang lain juga menerima ancaman ini dan Kesatuan Eropah dan Tabung Kewangan Antarabangsa cuba menanggani krisis ini sebelum negara-negara lain ikut tumbang.

Tetapi problem hutang negara yang sangat berlebihan itu tidak hanya tertumpu kepada negara Kesatuan Eropah. Bahkan Jepun juga yang mempunyai nisbah hutang kepada GNP kira-kira 170 % - iaitu lebih tinggi daripada Greece yang dikatakan angkanya disekitar 110 %. Walaupun kelihatan seperti masalah yang sama, kerajaan Jepun tidak berfikir yang ianya perlu menanggani masalah itu secara bersungguh-sungguh.

Pada pilihan raya tahun lepas kerajaan Jepun bertukar, Yukio Hatoyama Parti Demokrat Jepun (PDJ) mengalahkan Parti Demokrat Liberal yang memerintah hampir setengah abad. Tetapi kerajaan Hatoyama menidakkan pengurusan macroekonomi dengan menghapuskan polisi yang membincangkan ekonomi dan fizikal.
`
Sebagai ganti kerajaan memberi fokus kepada meningkat pembelanjaan bagi mematuhi janji-janji pilihanraya yang besar, temasuk jumlah yang besar grant baru kepada isirumah dan petani. Hasilnya nisbah kutipan cukai kepada perbelanjaan fizikal telah turun 50 % buat pertama kali dalam sejarah Jepun pasca perang. Sekiranya kerajaan meneruskan cara ini ramai berpandangan bujet deficit tahun depan akan lebih membesar.

Walaupun kedudukan fiskal Jepun lemah, pasaran untuk Bond-Bond Kerajaan Jepun (BKJ) masih stabil sekurang-kurangnya sekarang. Japan mempunyai pengalanan yang sama dalam tahun 1990 an di mana negara itu di kenali sebagai “kehilangan abad”. Pada masa itu bujet deficit Jepun melonjak selepas negara itu mengalami “bubble burst” harta benda yang menyebabkan ekonomi menjadi terhenti. Tetapi BKJ biasanya dibeli oleh organisasi-organisasi tempatan dan isirumah. Dalam perkataan lain, sektor persendirian mempunyai simpanan yang besar kewangan kerajaan yang defisit, jadi perjalanan kapital tidak akan berlaku seperti yang berlaku di Greece, walaupun mengulami situasi bujet yang genting

Tetapi suasana ini menjadi bertambah merosot kerana dua sebab.Pertama jumlah BKJ menjadi tersangat tinggi berbanding dengan net isirumah asset, kira-kira Yen 1,100 trillion. Tetapi dalam masa tiga tahun jumlah KJB melebihi jumlah ini. Ini menunjukkan asset pembayar cukai tidak lagi boleh menolong hutang kerajaan di mana titik keyakinan kepada pasaran KJB kemungkinan akan menjadi hancur.

Keduanya, masyarat Jepun adalah masyarakat orang-orang yang berumur- sebagai hasilnya simpanan isi rumah akan menurun secara dramatik membuatnya semakin sukar untuk private sektor menanggung bujet deficit. Sebagai populasi yang berumur menunjukkan tekanan kepada perbelanjaan fisikal kerana pencen yang tinggi dan kos penjagaan kesihatan yang tinggi, “baby boomer” pula akan mencapai 65 tahun dalam masa lima tahun. Meningkatnya kos-kos kebajikan sosial dianggarkan bermula pada tahun 2013, tiga tahun daripada sekarang.

Melihat kepada faktor-faktor ini, pasaran BKJ yang mana stabil setakat masa ini akan mengalami kesukaran yang serious pada tahun-tahun akan datang. Selepas memalingkan mata sejak memegang kuasa, kerajaan baru Jepun akhirnya mula berbincang tentang kenaikan cukai. Satu daripada kemungkinannya ialah kenaikan cukai penggunaan yang mana sekarang ini 5 % lebih rendah dibandingkan dengan negara-negara industri yang lain.

Tetapi kenaikan cukai semata-mata tidak akan dapat menutup lubang hutang fisikal Jepun. Apa yang paling diperlukan ialah konsisten dan pengurusan macroekonomi.

Pengurusan yang sedemkian adalah harus. Antara 2001 dan 2006 Perdana Menteri Junichiro Koizumi secara aggesif cuba menanggani masalah fisikal Jepun. Koizumi mengwujudkan kerajaan yang lebh kecil dan menetapkan number yang jelas kepada kosolidasi fizikal termasuk mandapatkan bajet yang seimbang dalam masa 10 tahun.

Memeranjatkan, Koizumi hampir-hampir berjaya, deficit Yen 28 trilion dalam tahun 2002 dikurangkan kepada Yen 6 trilion dalam tahun 2007. Sekiranya usaha ini diteruskan untuk dua tahun, bajet lebihan mungkin dapat diperolehi. Tetapi disepanjang 3 tahun itu, Perdana Menteri bertukar setiap tiga tahun dan trend yang popular berbelanja mengambil tempat.

Apa yang diperlukan sekarang ialah PDJ untuk melatakkan pengurusan ekonomi yang komprehensif. Kenaikan cukai sebahagian daripadanya. Tanpa strategi untuk berkembang, usaha-usha untuk mengurangkan perbelanjaan kerajaan dan polisi untuk memberhentikan deflasi, kenaikan cukai tidak akan menolong menyelesaikan masalah. Sesungguhnya setengah ahli ekonomi takut yang krisis fizikal boleh meletop walaupun selepas kenaikan cukai diluluskan.

Apabila ini berlaku, kesannya kepada negara-negara jiran dan ke atas ekonomi dunia sangat besar sekiranya dibandingkan dengan masalah Eropah sekarang. Sebenarnya, Jepun masih kekal sebagai kuasa ekonomi kedua iaitu kira-kira satu per tiga GDP Asia dan 8 % ouput global di mana GDP yang dikongsi oleh Greece dalam Kesatuan Eropah hanyalah 3 %.

Setengah-setengah negara perbelanjaan ketenteraan yang rendah dan kadar faedah boleh menolong kedudukan fizikal yang lemah. Tetapi dalam kes Jepun perbelanjaan ketenteraannya memanglah rendah dan kadar faedahnya juga rendah. Ini menunjukkan menyelamatkan fizikal menjadi lebih sukar sekiranya ianya bermula – ini menunjukkan akan keperluan yang mendesak untuk kepimpinan politik sekarang.

Heizo Taenaka, “Is Greece Japan’s Future ?’ Terjemahan daripada Project Syndicate, 2010.